It’s not easy to write an epilogue for a festival I wasn’t able to go to. And it’s probably not a good idea to describe the details of the dysentery that kept me at home.
Voor het vierde achtereenvolgende jaar stort een internationaal gezelschap van jonge, getalenteerde auteurs en vertalers zich als onze writers & translators in residence op een prettig regime van kijken, luisteren en schrijven. De auteurs verwerken hun gedachten, gevoelens en impressies tijdens het festival met journalistieke snelheid in een dagelijkse column, die door de vertalers meteen in het Engels en/of het Nederlands wordt vertaald, en daarna wordt geplaatst op deze weblog. Een groot internationaal publiek krijgt zo toegang tot het werk van deze auteurs en vertalers, en tot de sfeer van Crossing Border! Na afloop verschijnt een selectie van de columns in het The Chronicles-magazine.
De auteurs zijn bovendien live op het festival te zien. Op vrijdag 19 november worden ze om 19.15 uur samen geinterviewd door Michael Vandebril in Queens (Koninklijke Schouwburg), en ook treden ze individueel op.
Ook zijn er activiteiten overdag. Zo is Dorothee op vrijdagmiddag 19 november om 13.30 uur te gast bij boekhandel Buddenbrooks. Op zaterdagmiddag 20 november kun je de auteurs en vertalers van The Chronicles tussen 14.00 – 16.00 uur ontmoeten in het Koorenhuis café.
Het is wel even wennen voor mij. Terug in de eenzaamheid met enkel een pen in de hand.
Es war schon spät, die Musik spielte nur mehr leise, einige wenige standen noch im Raum und ich wartete auf den ersten Zug am Morgen, zurück nach Chickentown.
Crossing Border gaat in een razend tempo, en voor we het weten zijn we weer aan het slenteren in de straatjes van Den Haag.
Er trägt eine blaue Strickjacke und schaut nachdenklich aus dem Fenster. Ein Dichter!
Voordragen. Ik doe het wel graag, zolang ze niet te dichtbij komen. Voordragen geeft me altijd een vreemd gevoel. Alsof ik hiervoor niet getekend heb.
Im letzten August lag ich einmal fiebrig im Bett. Vor dem Fenster pfiffen die Vögel ständig hellwach und grell, so schien es mir.
De triestige melancholische muziek gaven mij een beklijvend gevoel wat me weer tot Couperus bracht. Waarom achtervolgt die schrijver mij nu?
Heute Morgen mit dem gurgelnden Fliessgewässer neben meinem Bett, gefällt mir der Gedanke, die Wörter selbst als Geräusche zu verstehen.
Ik droomde om als profvoetballer te schitteren op het wereldkampioenschap. ’s Nachts in een superheld veranderen en de gevaarlijkste schurken aanpakken.
There are, generally speaking, two types of festival, one is a celebration of music and one a celebration of literature.
Nous avons tous connu, je l’espère, ce sentiment d’une rencontre avec un texte, l’exaltation de cette résonance extraordinaire, comme si le livre arrivait à point nommé, à cet instant de notre vie où nous l’attendions sans le savoir.
Und wo spielt jetzt die Musik? Sollen wir unsere Trompeten überhaupt auspacken und unsere Bässe, unsere Bleistifte, Notizzettel und Computer?