Je wilt niet ergens zijn waar ‘het leuk hebben’ het enige is wat telt.
Je beschouwt ‘leuk’ als iets dat lijkt op rotting. Een schimmel die leidt tot verderf.
Je houdt niet van die onmogelijke hoeveelheid. Alsof er iets moet worden opgevuld.
Je haat kiezen en daarnaast heb je het idee dat je door een timetable bewust wordt gemaakt van een bepaalde leegte, een gemis.
Je hebt moeite met de verschillende locaties, jij blijft liever gewoon op een plek, heb je ook geen gedoe met jas aan en jas uit enzo.
Je geeft het liefst zo weinig mogelijk geld uit op een dag, dat het consumeren als vanzelfsprekend wordt gezien veracht jij.
Je houdt niet van grote namen, dat grote namen veel mensen trekken.
Je wilt niet opgaan in die mensenmassa.
Je verveelt je redelijk snel dus je hebt het geduld niet eens om een concert lang naar een artiest te kijken. Je zou halverwege een concert kunnen weglopen. Een spreker, een interview bijwonen of wat eten. Je bedoelt er is overal wel wat te eten: van iets vegetarisch dat lijkt op vlees tot iets veganistisch dat lijkt op vlees.
Na het eten kan je door naar een relaxhoek, of naar de handtekeninghoek, of een plek waar je spullen kan kopen. Ja, aan al je onderdrukte impulsen is gedacht.
Je houdt niet van alcohol: dan ga je naar een festival, ga je drinken, vergeet je de helft, is het toch niet waard? Natuurlijk, je zou het ook bij een wijntje kunnen houden, maar zo werk jij niet: het is drie flessen wijn of niets.
Nee, laat jou maar thuis zijn met een goed boek of een krant.
Dan kom je óók overal.
Je bent nog maar vier uur op het festival maar hebt al verschillende sprekers én muzikanten bezocht. Bij een auteur zat de zaal helemaal vol.
Je vindt het mooi en bijzonder dat iemand die boeken schrijft zoveel publiek trekt. Na afloop heb je zijn boek gekocht en een handtekening gevraagd. In een opwelling heb je ook nog een linnentas ingeslagen, een notitieblok, een mok met de naam van het festival, een plaat van een muzikant, een magneet voor op je koelkast en drie andere boeken.
Je moet eerlijk zijn, je hebt tot nog toe geen optreden tot het einde bekeken, maar wat maakt het uit? Vandaar die overlappingen in het programma natuurlijk!
Je bent blij dat de organisatoren denken aan mensen zoals jij.
Je vindt het feit dat ieder optreden op een andere locatie staat, nee je vindt het fantastisch. Zo kan je onderweg een frisse neus halen, verwerken wat je net gezien of gehoord hebt.
Je komt net van de relaxhoek nadat je een broodje falafel hebt gegeten en drinkt je vijfde droge witte wijn.
Je staat nu samen met je vriendin (die je overigens de hele avond kwijt was) vooraan bij Pink Oculus, je wist voorheen niet wie deze mooie verschijning was maar je weet dat je bij thuiskomst haar muziek voor wekenlang op repeat zal zetten.
Je behoort tot een groep, een groep die het naar zijn zin heeft, leuk heeft.
Je voelt je goed tussen al die lichaamswarmte. De geur van rook, bier en zweet, de dansende mensen om je heen.
Je gaat op in de energie van zowel het publiek als die van de artiest in kwestie.
Je laat je meebewegen door de beat van de muziek. Er is óók nog een afterparty.
Je zou er niet aan moeten denken dat aan deze avond een einde komt.
Ja, je geeft je (eindelijk een keer) over.